Przez jednych zwany mekką alpinistów, Nepal to kraj, w którym edukacja to niezmierzone pole do doskonalenia i rozwoju. Droga do wykształcenia zdaje się być tutaj porównywalna ze dobyciem Mont Everest. Na 29 mln ludzi zamieszkujących Nepal, około 35% to analfabeci.
Czy wiecie, że szkół w Nepalu jest niewiele? Tę informację uzyskaliśmy od uczestników podróży, o której opowiedziała nam Dorota Kromołowska z firmy Allper.
- Święta, to szczególny czas czynienia małych i dużych dobroci. To czas cudów i spełnienia marzeń. Chcielibyśmy przypomnieć jednak, że dobro czynimy cały rok i opowiedzieć o naszej wizycie w szkole w Nepalu. - słyszymy od naszej rozmówczyni.
W podróży do Dhulikhel, w której wzięli udział pracownicy firmy z Częstochowy oraz przedstawiciele firm zrzeszonych w sieci OSAA, udało się odwiedzić jedną z nich.
Nepalska placówka, jedna z nielicznych w kraju ze szkół podstawowych, ugościła osoby z naszej branży. Zobaczcie, jak przebiegła wizyta.
Przeżycia, które towarzyszyły Nam w trakcie tej wizyty stanowią niebagatelną miksturę upojenia: nie tyle smutkiem i współczuciem dla trudnych warunków ale niepoprawnym optymizmem, wychodzącym z podziwu i wszem wypełniającego serca szczęścia. Tak właśnie, My, których polskie dzieci przełamują odrabianą od niechcenia pracę domową zabawą na ?starym? już modelu iPhona, właśnie byliśmy świadkami codziennego apelu w szkole nepalskiej. Grupa schludnie ubranych dzieci zdyscyplinowanie wysłuchała informacji przekazanych przez nauczyciela, w tym tej, że Turyści z Sieci OSAA oraz Allper, przemierzyli tysiące kilometrów aby zwiedzić najbardziej wyjątkowe miejsce w Azji, a w swoim napiętym harmonogramie zwiedzania, za niezwykle ważne uznali odwiedzenie właśnie ich szkoły, niosąc przy tym specjalnie wyselekcjonowane artykuły biurowe, które uszczęśliwiłyby niejedno wybredne dziecko w Polsce. Podczas pobytu dowiedzieliśmy się, że apel to nie tylko swoista odprawa dla danego dnia nauki. To także sprawdzenie czystości ucznia. Warunkiem przystąpienia do nauki jest tutaj zachowanie niepopularnej w Nepalu higieny. Szkoła nepalska to niezbyt rozbudowana infrastruktura. Klasy są przeważnie otwartymi pomieszczeniami o bardzo skąpym wyposażeniu. Ku naszemu zdziwieniu nauczyciele, pomimo niewysokich zarobków, z wielkim zaangażowaniem przygotowują projekty do nauczania, aby odejść od popularnej metody nauczania pamięciowego. Tam, w Dhulikhel, z całą pewnością możemy przytoczyć słowa Majki Jeżowskiej: ?Wszystkie Dzieci nasze są?. Uśmiechy i radość tych z Nepalu, niczym nie różniła się od uśmiechów i radości naszych pociech. Wywołały łzy wzruszenia?
Dorota Kromołowska, Pełnomocnik ds. ISO & Manager działu zamówień publicznych, Allper
Allper w imieniu wszystkich pracowników oraz Krzysztofa Muszalskiego, pragnie niezmiernie podziękować darczyńcom z Sieci OSAA, których Złote Serca i chęć współpracy, pomogły w zorganizowaniu datku w postaci najwyższej jakości materiałów biurowych dostępnych w ofercie OSAA oraz sfinansowania pierwszej w Nepalu tablicy interaktywnej, która mamy nadzieję, posłuży przez lata wielu pokoleniom Uczniów i przyczyni się do ich rozwoju społecznego i osobistego.
Oby więcej takich inicjatyw w naszej branży!
